موضوعات :

کلمات کليدي :

ديگر مطالب اين نويسنده :

اکران‌های مردمی فیلم‌های جشنواره عمار

حامد بامروت‌نژاد/دبیر اجرایی سومین دوره جشنواره

اکران‌های مردمی عمار نشان داد سینمای ما بحران مخاطب ندارد، این مخاطب است که با بحران سینمای ایران مواجه شده است. مردم مخاطبین اصلی سینما هستند و این مردم، سینمای مردمی می‌خواهند.

جشنواره مردمی همه چیزش مردمی است. از فیلمسازش گرفته تا اکران کننده و بیننده اش. البته فیلم مردمی در مقابل “فیلم دولتیِ" این روزهای گفتمان سینمای روشنفکری ایران نیست. اتفاقا اگر بخواهیم با آن معیار حرف بزنیم، این جشنواره از هر جشنواره ای دولتی تر و سفارشی تر است. و چه سینمای خوب و مردم پسندی است این سینمای "دولتیِ" سفارشی! آنقدر که در بعضی از اکران ها، سینما اولی داشتیم؛ کسانی که برای بار اول به سینما می‌آمدند. سینمایی که برای دغدغه‌های نظام و مردمش فیلم بسازد، آنقدر جذابیت دارد که کودک خرم آبادی را به سالن بکشاند و از عنوان طولانی "دومین جشنواره مردمی فیلم عمار" فقط "جشنواره مردمی"اش به یادش بماند و بپرسد: "جشنواره مردمی" همین جاست؟

جشنواره مردمی همه چیزش مردمی است. نیّتش، مخاطبش، جایزه اش و دغدغه‌هایش.

مردم ِ این روزهای ما، اتفاقا به شدت “دولتی”‌اند. چون برخلاف روشنفکران، دولت را نه مقابل خود که برآمده از خود می‌دانند. این مردم در انتخابات شرکت می‌کنند، تحریم می‌شوند، ترور می‌شوند، تورم می‌بینند و 9 دی می‌آفرینند.

این مردم اتفاقا جز با سینمای “دولتی” راضی نمی‌شوند و پای کار نمی‌آیند.

دومین دوره جشنواره مردمی فیلم عمار از 7 الی 13 دی در سینما فلسطین تهران برگزار شد. بچه هایی که از دور اول با جشنواره آشنا بودند دوباره آمدند پای کار. افراد دیگری را هم هماهنگ کردیم. تقریبا 30 نقطه برای اکران همزمان فیلم‌های عمار هماهنگ شد. از دانشگاه هنر اصفهان تا پایگاه بسیج شهدای اشتهارد، از سینما فرهنگ رباط کریم تا کانون فرهنگی تربیتی ایذه. شور جشنواره همه را سر شوق آورده بود. از دورترین نقاط تا نزدیک ترین محل‌های اکران خود را جزئی از جشنواره عمار می‌دانستند و فیلم‌ها را در حد بضاعت و توانایی شان اکران می‌کردند.

بعد از اختتامیه، تصمیم برآن شد تا دبیرخانه دائمی جشنواره تشکیل شود تا “عمار” به سالی یک بار محدود نشود. و درخواستهای اکران بود که همچنان ادامه داشت، حتی بعد از جشنواره! خبرهای جشنواره و اکران هایش کم کم و دهان به دهان می‌پیچید و مخاطبینش را پیدا می‌کرد. با هماهنگی که با فیلمسازها انجام دادیم اجازه اکران‌های مردمی در طول سال را برای اکثر فیلم‌ها گرفتیم.

لیستی از فیلم‌ها تهیه شد، تقریبا 30 فیلم برای اکران‌های مردمی.

فرم ثبت نام درخواست اکران در سایت جشنواره قرار گرفت. دوستان را برای اکران به سایت ارجاع می‌دهیم. شرایطی هم برای اکرانها در نظر گرفته ایم. ضمانت ما گاهی تعهد اخلاقی است و گاهی بیعانه 20 هزار تومنی!

دلیل شرط گذاشتن هم رساندن صدای مخاطبین و توجه‌شان، به فیلم سازها و فضای سینمای انقلاب است.

شرایط اکران عبارتند از:

1-اعلام زمان‌بندی و برنامه‌های اکران به دبیرخانه برای تبلیغات و اطلاع‌رسانی

2-تهیه و ارسال گزارش تصویری ـ‌اعم ازعکس و فیلم‌ـ از اکران و حواشی آن

3-یادداشت برگزار کنندگان اکران از تجربیات، موانع، حواشی و بازتاب‌های مردم و نخبگان فرهنگی فکری

4-نظر سنجی از فیلم‌های اکران شده و اعلام نتایج آن به دبیرخانه

5-یادداشت و اعلام نظر تعدادی از نخبگان و فعالین فکری فرهنگی محل اکران درباره یک یا چند فیلم عمار

6-نظرخواهی و مصاحبه با تعدادی از تماشاگران فیلمها در اکرانها

سینمای مردمی گاهی در سالن سینماست، گاهی در گوشه پارکی در ریحان آباد ورامین، و یا در منزل شهید نظرنژاد، و گاهی در مسجد جامع دهستان نردین سمنان و بعد از جلسه قرآن زنانه.

سینمای مردمی مخاطبش را پیدا می‌کند و مخاطب سینمایش را.